فرارسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی بر تمامی شیعیان جهان تسلیت باد

نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز /   دانش‌آموزان عالم را همه دانا کند

ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین   /   بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند

السلام علیک یا ابا عبدالله 

هرچه عیار بندگی ناب‌تر می‌شود، ناملایمات و سختی‌های روزگار رنگ می‌بازد و عشق خودنمایی بالاتری را آغاز می کند و چه عشقی والاتر و ماندگار تر از عشق امام حسین (ع ) به خالق خود در مقام بندگی می توان یافت  .

حرکت امام حسین (ع) برای خدا آغاز شد و رنگ مایه جهاد و شهادتش همه و همه برای خدا بود و از اینروست که جاودانه می شود و راهش تا کنون امتداد می یابد و داغش سینه ها می سوزاند و مظلومیتش یارای مظلومین همیشگی تاریخ است و جهاد بر حقش سرمشقی برای عاشقان رسیدن به حقیقت و حقانیت می شود .

حادثه ای به ماندگاری و تازه ای کربلا نمی توان یافت و هیچ موجی پر تلاطم تر از عاشورا در دریای زندگی نیست .

راز های نهفته در عاشورا سرّ عشق می سرایند و این نوای عشق پس از 1400 سال هنوز در کوچه های ذهن قدم می زند .

چیست در عاشورا که اینچنین دل ها را به آتش می کشد ؟ ! بی شک صدای عطش کودکان آن صحراست که هنوز لب های دلمان را می لرزاند و سوز جگرمان را بیشتر و بیشتر می کند .

بی شک برای پی بردن به این همه صبر ، شکیبایی ، از خودگذشتگی ، مجاهدت و ... در فلسفه قیام امام حسین ( ع ) تنها باید عاشق بود و با چشم دل نگریست وگرنه عقل از این همه دلدادگی سرگردان است و تنها نگاه بندگیست که ما را از تحیر و سرگردانی می رهاند .

تاسوعا و عاشورا مظهر این دلدادگی و بندگیست ، امید که راه بندگی را با تمامی وجود پی بگیریم .